Maagang bumangon si Dolores, 42, upang ipagluto ng almusal ang kanyang mga anak, ang kanyang asawa naman na si Isidro, 45, ay hindi pa umuuwi mula sa trabaho. Sila ay mahirap lamang at nakatira malapit sa tabing-ilog sa lungsod ng Bulacan. Hindi siya mapakali dahil batid niya na may masamang mangyayari sa araw na ito. Nararamdaman na ni Dolores ang bugso ng hangin sa labas ng kanilang bahay ngunit hindi niya ito pinansin dahil nakasanayan na nila ang mahanging kapaligiran. Sumasabay na rin ang pagbuhos ng ulan at ang pagtaas ng tubig sa kanilang lugar at doon nalang nalaman ni Dolores na isa na palang bagyo dahil wala silang telebisyon o radyo.
Nang matapos na ni Dolores hugasan ang mga pinggan na kanilang pinagkainan ay agad niyang tinawag ang kanyang dalawang anak upang tulungan siya na itaas ang kanilang mga kagamitan sa may bubungan dahil malapit nang pasukin ng rumaragasang tubig ang kanilang bahay. Agad namang umuwi si Isidro mula sa trabaho nang marinig niya ang tungkol dito ngunit hindi pinahintulutan ng mga pulis si Isidro na pumunta sa kanilang bayan dahil baka hindi niya ito kayanin dahil sa lakas ng agos ng tubig na sasalubong sa kanya papunta sa kanilang tirahan. Tumataas na ang lebel ng tubig sa kanilang bayan ngunit hindi parin lumilikas sila Dolores at ang kanyang mga anak dahil ayaw niyang lisanin ang kanilang bahay sa kadahilanang ito nalang ang tanging ala-ala na iniwan sa kanya ng mga magulang niya. Maraming bahay na ang nakalubog sa baha at ang tanging makikita na lamang ay ang mga sirang bubong ng bawat tahanan. Hindi na rin makapasok ang mga rescuer upang sila ay matulungan kaya’t tanging panalangin nalang ang sandata ni Dolores sa nangyayari sa kanila.Gumawa ng paraan ang mga rescuer para matulungan nila ang mga nasalanta ng bagyo na nanatili parin sa bubungan ng kanilang mga bahay. Naisip nila na bagsakan ang mga ito ng lubid mula sa isang elikoptero at pagkatapos ay hihilain ito upang makaalis na sila sa kanilang pinaroroonan. Ang lebel naman ng tubig ay hindi na huminto sa pagtaas hanggang sa umabot na sa puntong malapit na rin silang malunod. Bigla namang dumating ang mga rescuer at nagbagsak ng lubid, ang pagtulong ay paisa isa dahil baka bumigay ang lubid na kanilang kakapitan. Malapit na silang malunod kaya naman wala nang pinalipas na oras si Dolores at agad niyang pinauna ang kanyang bunsong anak na si Donna, 13. naging kritikal na ang pangyayari dahil isa nalang sa kanila ang pwedeng masaklolo dahil kapag silang dalawa ng kanyang anak ang kukuha nang lubid ay baka maputol ito. napagpasyahan ni Dolores na ang kanyang panganay na anak na si Martha, 17 nalang ang kukuha ng lubid dahil iniisip niya na marami pang pwedeng gawin sa buhay si Martha. Hindi naman sumangayon si Martha at tila nakipagtalo pa ito sa kanyang ina sa kalagitnaan ng baha. “Hindi ko kayo iiwan, inay” wika ng dalaga. Ngunit kailangan niya ng kuhanin ang lubid dahil kung hindi ay baka silang dalawa na ang malunod. “Alagaan mo si Donna at sabihin mo nalang sa iyong itay na mahal na mahal ko siya at lagi niyong tatandaan na nasa tabi niyo lang ako parati” sagot naman ng ina. Agad na kinuha ni Martha ang lubid at siya ay nakaligtas kasama na ang kanyang nakababatang kapatid na si Donna.
Makalipas ang ilang araw ay humupa na ang baha sa Bulacan at natagpuan na ang bangkay ng mga biktima. Nangyari ang insidente noong ika-27 ng Setyembre 2011 at naitala ng mga lokal na opisyal na may 21 namatay at 35 naman ang nawawala. Ang bagyong ito ay tinaguriang si bagyong “pedring” na puminsala ng 600 na kabahayan. Sabi ng mga lokal na opisyal na ang bagyong ito ang pinakamatindi sa laha ng bagyong dumaan dahil ngayon lang sila nakaranas ng ganitong katinding bagyo. Nalaman naman ito ng pamilya ni Dolores at sila ay nagdalahmati sapagkat si Dolores ay isa sa mga biktima ng bagyo.
No comments:
Post a Comment